nask|oczyć

pf — nask|akiwać impf vi pot. 1. (skoczyć) to jump, to leap (na kogoś/coś on a. onto sb/sth)

- walczący naskoczyli na siebie the fighters sprang at each other

2. pot. (skrytykować) to jump pot. (na kogoś on sb); to lash out (na kogoś at a. against sb)

- naskoczyła na mnie bez żadnego powodu she jumped on me for no reason at all

3. Med. (o zwichniętej kości) to pop back (in a. into place)

- zwichnięty bark naskoczył the dislocated shoulder popped back into place

■ (on) może mi/nam naskoczyć pot. he can go fly a kite